fot.: Cerrad – kolekcja Setim

Płytki gresowe – co warto wiedzieć

Główną różnicą między gresem a płytkami ceramicznymi jest wytrzymałość i odporność na działanie wody. W tej kwestii wygrywają płytki gresowe, które można stosować nawet na zewnątrz, gdyż wykazują właściwości mrozoodporne. Gresy najczęściej dostępne są w dużych formatach, dlatego sprawdzają się do wykończenia niemal każdej przestrzeni. Można je stosować zarówno na podłogach, jak też na ściany.

fot.: Elements – Gres Glaciar white to białe płytki z połyskiem dostępne w trzech formatach –  30×60, 60×60 oraz 60×120. Płytka szkliwiona, rektyfikowana

Gres na rynku płytek pojawił się w II połowie XX wieku, jako odpowiedź na rosnące zainteresowanie wykończeniem płytkami obszarów narażonych na długotrwały kontakt z wilgocią lub wodą oraz jako materiał stosowany na zewnątrz w strefie klimatów z ujemnymi temperaturami powietrza, czyli tak jak to jest w Polsce.

W porównaniu z płytkami ceramicznymi gres jest znacznie bardziej wytrzymały, a do jego wykorzystania w aranżacji wnętrz konieczne są też specjalistyczne narzędzia dla glazurników.

fot.: Salonika

Płytki gresowe barwione są w masie, co ma duże znaczenie przy uszkodzeniach. Powstały defekt nie będzie rzucał się w oczy, gdyż zabarwiona jest cała masa, z której wyrabia się płytki, a nie jedynie ich powłoka wykończeniowa, jak w płytkach ceramicznych. Spotyka się także gresy z zatopionymi elementami ozdobnymi w warstwie zewnętrznej. Płytki gresowe wymagają impregnacji. Do tego celu wykorzystuje się specjalne preparaty, które należy rozprowadzić bezpośredno na płytki za pomocą tradycyjnego pędzla lub wałka. Płytki produkowane z kamionki szlachetnej wykazują także właściwości antypoślizgowe. Jeśli zależy nam na tym parametrze – a w łazience jest to bardzo ważne – wybierzymy gresy o półmatowym wykończeniu zwane lappato.

Nasiąkliwość płytek

Płytki mają wiele cech użytkowych, dzięki którym można je klasyfikować w zależności od przeznaczenia. Jedną z najważniejszych cech gresu, która wyróżnia go na tle innych wyrobów glazurniczych jest nasiąkliwość.

Nasiąkliwość to parametr służący do określenia porowatości materiału – im większa porowatość, tym większą ilość wody płytka jest w stanie wchłonąć.

Podział płytek ze względu na nasiąkliwość:

• Grupa I – poniżej 3% – gresy (nawet ok. 0,5%)
• Grupa II – do 3% – płytki podłogowe niegresowe
• Grupa III – do 6 % – płytki klinkierowe
• Grupa IV – powyżej 6% – płytki ścienne

fot.: Jeta – Marmur Tubądzin Duke Stone

Niewielka absorpcja wody odpowiada za odporność gresów w czasie zamarzania i rozmarzania, a to z kolei efekt składu płytek gresowych. Do ich produkcji wykorzystuje się minerały, które w środowisku naturalnym wykazują podobne właściwości. Są to głównie kwarc, skalenie i kaolin. Dodatkowo,na zwiększoną odporność wpływ ma także sposób powstawania, w którym płytki poddawane są prasowaniu pod wysokim ciśnieniem oraz hartowaniu w czasie wypalania w temperaturze rzędu 1250°C. Dzięki temu gresy mają także mniejszą podatność na zaplamienie oraz są łatwe do utrzymania w czystości.

fot.: Cerrad – ta sama płytka Montego została wykorzystana w aranżacji zewnętrznej części domu w okolicy basenu, co w łazience. Możliwość stosowania takich samych podłóg w różnych przestrzeniach daje nam wizualne powiększenie pomieszczeń

Gres a kamień naturalny

Płytki gresowe często zastępują kamień naturalny, a nawet go imitują. Przewagę zyskał dzięki większej dostępności wynikającej też ze znacznie niższej ceny. Ale na tym nie koniec. Gres ma większą twardość niż większość kamieni naturalnych, a to wpływa na jego odporność na zarysowania, na wydeptywanie ścieżek i stłuczenia. Gres jest także łatwiej układać, ma mniejszą grubość (najczęściej 9-12 mm, choć zdarzają się już także kolekcje 5 mm), a co za tym idzie stanowi mniejsze obciążenie dla stropu. W celu osiągnięcia efektu kamienia naturalnego producenci płytek gresowych oferują coraz większe rozmiary oraz sposób wykończenia powierzchni takiej płytki – tonalne cieniowania pozwalające na zachowanie zróżnicowanej struktury podłogi lub ściany.

fot.: Sapho – płytki gresowe najczęściej imitują kamień

WAŻNE! Wielu producentów nadaje własne nazwy gresów. Są one umowne i stanowią znak rozpoznawczy marki, ale najczęściej charakteryzują się zbliżonymi parametrami i tożsamą technologią produkcji.

Zasadniczo gresy można podzielić na dwie grupy – gres techniczny i porcelanowy. Pierwszy wykorzystywany jest głównie w miejscach o mniejszym znaczeniu pod kątem walorów estetycznych. Są to na przykład hole, balkony, garaże, podesty, podjazdy itp. Jest znacznie tańszy. Gres porcelanowy może być stosowany wszędzie tam, gdzie zależy nam na wyjątkowym wyglądzie i dużej odporności.